Ceylanpınar halkı 8 Kasım 2012`den bu yana, yanı başındaki savaştan azami ölçüde etkilenmektedir. Suriye\\`de yaşanan bu savaşın tarafı olmadığı halde ilçemiz, ne yazık ki Suriye kadar savaşı solumakta ve masum kurbanlar vermektedir. Her gün "Acaba ben de vurulur muyum, çoluk çocuğum vurulur mu?” korkusuyla yaşıyoruz. Nerden geldiğini bilmediğimiz kurşun ve şarapnellerle verdiğimiz kurbanların sayısı gün geçtikçe artıyor. Her an birilerinin vurulmayla yüz yüze geldiği bu şehirde, devlet yetkililerinin çıkıp bir açıklama yapmaması, Ceylanpınar`ı gündem yapmaması, sorunlarının çözümüyle ilgili bir programın ajandalarında yer almaması, Ceylanpınarlılarda &`;kaderine terk edilmişlik hissi” uyandırıyor. ";Yoksa devletimiz bu savaştan hoşnut mu ve Ceylanpınar`ı gözden mi çıkardı?” kuşkularının oluşmasına neden olmaktadır. Kısacası halkımız şunu merak ediyor: "Biz bu haldeyken devletimiz, hükümetimiz, bizim için ne yapıyor? Bunu bilelim. Angajman dedikleri neyse, etkili olmuyor, karşıdaki güçleri bize zarar vermekten alıkoymuyor.”

 

Suriye`de birbiriyle savaşan güçlerin Ceylanpınar ve Akçakale halklarının canlarına da kastetmeye hakları yoktur. Sınır boyunda yaşayan Türkiye vatandaşlarımızın yaşadığı mağduriyetler, uluslar arası platformlarda gündem yapılmalı, Birleşmiş Milletlerin gözlemcileri buraya getirilmeli ve sınır ötesinde çatışmalardan arındırılmış 5-10 km`lik bir tampon bölge oluşturulmalıdır.

 

Her şeyden habersiz, kendi işinde gücünde olan ya da evinde oturan vatandaşlarımızın başka bir devletin topraklarından gelen kurşun ve bombalarla öldürülmesi, devletimizi de sorumlu kılmaktadır. Zira vatandaşların can ve mal güvenliğinin korunması bir devletin asli görevidir. Bu nedenle ölen vatandaşların ailelerine tazminat ödenmeli ve bu kişiler, sivil şehit kabul edilerek ailelerine şehitlik aylığı bağlanmalıdır.

 

Sınıra yakın ve çatışmalardan çok etkilenen ev ve işyerleri sahipleri güvenli yerlere taşınmak isterlerse devlet onlara, zengin-fakir demeden yardım etmeli ve kiralarını ödemelidir.

 

Yaklaşık 9 aydır Ceylanpınar olağanüstü şartlar altındadır. Sorunları yerinde gören ve bu sorunlara acil çözümler getirecek uzman ve yetkili bir mekanizmanın olmaması, Ceylanpınar`daki huzursuzluğun, devlete karşı güvensizlik duygusunun oluşmasında ana nedendir. Bu nedenle Ceylanpınar`da uzmanlardan oluşan bir kriz masası acilen kurulmalıdır.

 

Suriye`nin Guta bölgesinde kimyasal silah kullanılması ve öldürülen insanlarının görüntülerinin medyada yer alması halkımızda, "Acaba bize karşı da kimyasal silah kullanılır mı?” endişesi oluşturmuş durumdadır. Halkımızın endişelerinin giderilmesi için çalışmalar yapılmalı, halkımıza psikolojik destek verilmeli ve sınıra yakın yerleşim yerlerine gaz maskesi dağıtılmalıdır.

 

Ceylanpınar, Şanlıurfa`ya en uzak (140 km) ilçedir. Her gün birilerinin yaralandığı ilçemizde tam donanımlı bir hastanenin olmaması halkımızı çok mağdur etmektedir. Özellikle ilk müdahaleleri yapabilecek uzman bir ekip her zaman hastanemizde bulundurulmalıdır. 9 ay gibi bir süre geride kaldığı halde hastanemiz halen yetersizdir. Bir an önce eksik uzman kadromuz tamamlanmalıdır.

Yaralanan vatandaşlarımızın Şanlıurfa`ya sevk edilmesinde Acil Servis`ten kaynaklanan sorunlar yaşanmaktadır. Zira kan kaybeden hastalarımız kıt imkânlı hastanemizde bekletilmektedir. 112 Acil Servisten uygun hastane yanıtı gelmeden hasta, Ceylanpınar`dan çıkarılamamakta, bu da yaralı yakınlarını huzursuz etmekte ve taşkınlık yapmalarına neden olmaktadır.

Ceylanpınar`a şu ana kadar birçok roket ve havan mermisi isabet etmiştir. İnsanların kalabalık olduğu bir yere bu mermiler isabet ettiği takdirde yaralıları hastanelere götürecek ambulans sıkıntısı ortaya çıkacaktır. Normal şartlarda bir ilçe hastanesi için yeterli olan mevcut dört (biri dört yataklı) ambulans kesinlikle yetersiz kalacaktır. Ceylanpınar`ın olağanüstü bir durum yaşadığı unutulmamalıdır.

 

Mevlana Ortaokulu, Ceylan İlkokulu, Başak İlkokulu, Feza Dershanesi, Gülgün Hacımüftüoğlu Anaokulu ve Anadolu İmam Hatip Lisesi sınıra çok yakın olan okullardır. Şu ana kadar bu okulların tümüne kurşun ve şarapneller isabet etmiştir. Ancak son çatışmalarda Mevlana Ortaokulu savaş alanının ortasında kalmış kadar zarar görmüştür. Çatışmalara en yakın olan bu okulumuzda eğitim öğretimin verilmesi imkânsızdır. Bu okulun öğrencileri, çatışmalardan uzak bir okula taşınmalıdır. Tüm öğrencilerin taşıma masraflarını devlet karşılamalıdır. Öğrenciler, güvenli noktalardan toplu taşıma araçlarıyla yeni okullarına götürülmelidir. Diğer okulların güvenliği için de uygun tedbirler alınmalıdır. Gerekirse eğitim öğretim tek öğüne indirilmelidir.

 

Yaşadığımız bu savaş durumundan en çok çocuklarımız etkilenmektedir. Bu olumsuz psikolojik ruh haliyle verimli bir eğitim öğretimin yapılması düşünülemez. Bu olumsuz etkilerin minimize edilmesi için öğrencilere psikolojik destek verilmelidir.

 

Son zamanlarda yapılan okullarla birlikte Ceylanpınar okul ihtiyacı büyük oranda karşılanmıştır. Ancak okullarımızda ciddi anlamda öğretmen açığı vardır. Bugün itibariyle 1220 olan öğretmen normumuzun yarısı bile olmayan 550 kadarı doludur. Boş normumuz yaklaşık 670`tir. 2012-2013 eğitim öğretim yılında ana sınıfçılarla birlikte 260 tane ücretli öğretmen çalıştırılmıştır. İl içi, iller arası ve özür durumu tayinler ve askere gitmelerle birlikte yaklaşık 200 öğretmenimiz ilçemizden gitmiştir. Dolayısıyla en az 420-450 kadar öğretmenin ilçemize acilen atanması gerekir.

Öğretmen atamalarının yapılacağı bu günlerde Ceylanpınar`a pozitif ayrımcılık yapılmalıdır. Ayrıca öğretmenleri burada tutacak yollar aranmalıdır. Örneğin burada çalışan öğretmenlere bölge tazminatıyla birlikte ek puan ve derece verilebilir.

 

Ceylanpınar esnafı, savaştan olumsuz etkilenip iş yapamaz olmuş ve rutin borç ödemelerini yapamaz duruma düşmüştür. Esnafımıza faizsiz krediler verilmelidir. Borçları yapılandırılmalıdır. Esnafımızın mağduriyetlerini giderecek önlemler bir an önce alınmalıdır.

 

Bilindiği gibi savaştan kaçan binlerce mülteci Ceylanpınar`da kalmaktadır. Çadırkentte kalanların yanısıra halen hatırı sayılır sayıda mülteci barakalarda, harabelerde kalmaktadır. Ellerindekini tüketen birçok mülteci Ceylanpınar sokak ve caddelerinde dilencilik yapıyor. Vakitli vakitsiz evlerin kapıları, dilenciler tarafından çalınıyor. Ev sakinleri rahatsız edilecek şekilde para ya da eşya isteniyor.

Ayrıca birçok kişiye fuhuş teklifinde bulunulduğunu esefle duymaktayız. Mültecilerin bu tür tavır ve tutumları sonucunda Ceylanpınarlı birçok ailenin huzuru kaçmış, bütünlüğü bozulmuştur.

Ceylanpınarlılar, savaş süresince mültecilere tüm insani yardımları fazlasıyla yapmıştır. Ancak mültecileri barındırmak, geçindirmek ve kontrol altında bulundurmak devletin görevidir. Devletin yetkili organları artık bu sorunları işitmeli ve çözüme kavuşturmalıdır.

Ceylanpınar içinde kalan mülteciler bir an önce Çadırkent`e yerleştirilmeli ve hiçbir mültecinin kontrolsüz olarak Ceylanpınar`a gelmesine izin verilmemelidir. Özellikle sorunlara neden olan mülteciler tespit edilmeli ve kampın dışına çıkarılmamalıdır.

 

CEYLANPINAR SİVİL TOPLUM KURULUŞLARI PLATFORMU