Di daxuyaniyekê de ku ji aliyê Navenda Giştî ya HUDA PARê ve hat dayîn, hat bibîrxistin ku sedsalek di ser şehadeta Şêx Seîd û hevalên wî re derbas bûye û banga eşkerekirina cihê gorê hat kirin.

Di salên pêşîn ên Komarê de, li dijî Îslamê şerekî eşkere hat kirin.

Di daxuyaniyê de hat gotin ku tahrîfatên dîrokî yên li ser Şêx Seîd hatine kirin berdewam kirine û ev rewş ji bo normalîzekirina Tirkiyeyê astengiyek çêkiriye.

Di daxuyaniyê de hat gotin ku di salên pêşîn ên Komarê de li dijî Îslamê şerekî eşkere hat kirin û hat tekez kirin ku Xîlafet hatiye rakirin.

Divê polîtîkayên redkirin, înkarkirin û asîmîlasyonê werin pirsîn

Di daxuyaniyê de, ku tê de tê gotin ku Şêx Seîd ne li dijî komarê, lê li dijî ferzkirina ateîzmê bertek nîşan daye, tê gotin ku neteweperestên Tirk û Kurd bi heman tezan êrîşî Şêx Seîd kirin.

Di daxuyaniyê de tê gotin ku divê Tirkiye bi van êşên berê re rûbirû bibe û divê polîtîkayên redkirin, înkarkirin û asîmîlasyonê jî werin pirsîn.

Nivîsa tevahî ya daxuyaniya HUDA PARê ya di sedsaliya kuştina Şêx Seîd de wiha ye:

"EM ŞÊX SEÎD Û HEVALAN WÎ BI REHMETÊ BÎR TÎNIN”

Sedsalek derbas bû ji dema ku Şêx Seîd Efendî û hevalên wî bi hovane hatin şehîdkirin. Tevî 100 salên ku derbas bûne jî, tehrîfkirinên dîrokî yên li ser wan berdewam dikin û gorên wan veşartî ne. Ev rewş nîşan dide ku li Tirkiyeyê hîn normalîzasyona rastîn pêk nehatiye.

Kurdên Misilman û Tirkên Misilman bi sedsalan e ji Malazgirê heta Çanakkaleyê li ser bingeha hevpar a Îslamê li dijî kufrê şer kirine. Lêbelê, ji Tanzîmatê vir ve, avahiya ummetê hatiye hilweşandin û bingehên rejîmek rojavayî û neteweperest hatine danîn. Di salên pêşîn ên Komarê de, li dijî Îslamê, ku me dike ew kesê ku em in û bingeha biratiya me ye, şerekî vekirî hatiye kirin; saziyên Îslamî, nemaze saziya Xîlafetê ya 13 sedsalî, ku hemî Misilman, Tirk, Kurd û Ereb rêz û dilsoziya kûr jê re digirin, hatine girtin. Perwerdehiya Îslamî ligel girtina medreseyan hatiye qedexekirin. Ne tenê mizgeft hatine girtin, hin ji wan jî bûne embar. Bi van polîtîkayan, nasnameya Îslamî hatiye dûrxistin û baweriya gel bi eşkereyî hatiye hedefgirtin.

Serhildana Şêx Seîd wekî refleksekê ji bo parastina bawerî û nasnameya gel li dijî van polîtîkayên înkar û ferzkirinê çêbû. Her çend Serhildana Şêx Seîd bi provokasyona Pîranê veguherî rêyek cûda jî, ew di bingeh de bertek û serhildanek bû ne li dijî dewlet an komarê, lê li dijî ferzkirina bê olîyê ji hêla komeke kêmneteweyî ya elîtîst ve ku dewletê birêve dibir. Eşkere ye ku ew kesên ku îro Şêx Seîd bi tawanbarkirina wî wekî ajanek Brîtanî tawanbar dikin, di rastiyê de hewl didin ku nasnameyên xwe yên Rojavayî veşêrin. Xiyaneta rastîn ew e ku rastiyê veşêrin û civakê ji zanîna rastiyê bêpar bihêlin.

Ev sîstema ku bi zîhniyeta wesayetparêz a serdema yek-partî hatiye şekilkirin, gelê me yê Misilman, hem Tirk û hem jî Kurd, ji nasnameya wan a resen dûr xistiye û yekîtiya li ser bingeha baweriyê zirar dîtiye. Çiqas xemgîn e ku îro, hem hin neteweperestên Tirk û hem jî hin neteweperestên Kurd heman zimanî di dijminatiya Şêx Seîd de bikar tînin û li dijî baweriya vî gelî li heman eniyê têne cem hev.

Di demekê de ku Tirkiye dikeve sedsala duyemîn, divê şaşiyên sedsala berê werin çareserkirin; divê polîtîkayên redkirin, înkarkirin û asîmîlasyonê yên li dijî bawerî, nasname û nirxên gel hatine meşandin bi eşkereyî werin pirsîn.

Bi vê boneyê, di 100 saliya şehadeta wan de, em Şêx Seîd Efendî û hevalên wî bi rêzdarî bi bîr tînin; em careke din banga xwe ya ji bo eşkerekirina gorên wan dubare dikin.