Li gundê Qurm ya Çinarê, av û bermayî ji çalên septîk têne derxistin, ku ji bo avdanê têne bikar anîn. Ji ber erdê kevirî, ava qirêj a ji van çalan li deverên cûda yên gund kom dibe. Niştecîh îdîa dikin ku ava qirêj dibe sedema mirina ajalên piçûk, nemaze mirîşk, û nexweşiya zarokan.

Niştecîh, destnîşan kirin ku pirsgirêka qanalîzasyonê bi pirsgirêkên girîng ên rêyan re di nav taxê de ye, bang li rayedaran kirin ku van pirsgirêkan tavilê çareser bikin.

Şevket Kınay

"Di zivistanê de, rêyên me qirêj in, û wesayîtên me ji ber çalan nikarin bigerin."

Şevket Kınay, niştecihek got, "Pirsgirêka rastîn a taxa me nebûna binesaziyê ye." "Dema ku ava qanalîzasyonê li cîhekî kom dibe, heywanên me yên piçûk û mezin bandor dibin, nexweş dikevin û dimirin. Ev nexweşî dikarin li mirovan jî belav bibin. Wekî ku hatiye dîtin, ew bêhnek pir xirab çêdike. Em dixwazin ku ev pirsgirêk di zûtirîn dem de were çareser kirin. Divê rayedarên ku dengê me dibihîzin werin û vê pirsgirêkê çareser bikin. Hem mirov û hem jî heywanên li gund ji vê rewşê dikişînin, û li gund heywan nemane. Ger nexweşiyên heywanan bi rengekî li mirovan belav bibin, derman tune. Çiqas caran em giliyên xwe bibêjin jî, kes guh nade me. Em dixwazin ku dengê me bigihîje rayedarên berpirsiyar. Divê ew werin û vê pirsgirêkê çareser bikin. Axir, ev erkê wan e; divê ew karê xwe bikin."

Kınay got, "Li gundê me qanalîzasyon tune ye. Ne tenê ev gund, lê gundên derdorê jî qanalîzasyon tune ye. Li gel nebûna qanalîzasyonê, rêyên me bê asfalt in. Di zivistanê de, rêyên me bi heriyê veşartî ne, û wesayîtên me ji ber çalan nikarin biçin."

Cebrail Kinay

"Ji ber ava qirêj mirîşk û ajalên me yên biçûk dimirin."

Cebrail Kinay, diyar kir ku ji bo Qurm tu xizmet nayên dayîn û got, "Berî her tiştî, ez dixwazim tekez bikim ku ji gundê me re tu xizmet nayên dayîn. Gelek pirsgirêkên me hene, û ya herî girîng, ji ​​ber nebûna binesaziyê, ava qirêj a gund li vir kom dibe. Ji vê ava qirêj bêhnek nebaş tê, û em nikarin nêzîkî wê bibin. Wekî din, dema ku heywan tên û jê vedixwin, an nexweş dikevin an jî dimirin. Bi taybetî mirîşk û ajalên me yên biçûk di şewbekê de ji nişka ve dimirin."

Kinay destnîşan kir ku nebûna qanalîzasyonê, digel zehmetî û lêçûnên girîng ên çêkirina tankên septîk, got, "Çopên di tankên septîk de, ku her kes bi çavkaniyên xwe diafirîne, di zivistanê de li deverên din derdikevin holê, û qanalîzasyonên hin malan dikarin bibin asteng. Kolandina van tankên septîk jixwe hewldanek û dijwariyek girîng e. Ji ber ku erd kevirî ye, divê em makîneyek perçiqandinê bînin, ku lêçûnê zêde dike."

Veysi Kınay

"Em şeş kesên seqet li vî gundî ne, û em hemû ji kêmbûna xizmetguzariyan dikişînin."

Veysi Kınay, ku seqetiyeke laşî heye, ji pirsgirêkên rêyan gazinan kir û got:

"Ez ji sedî 97 seqet im û ez di kursiya bi teker de me. Ji ber ku li ser kursiya min alîkariyek gihîştinê tune ye, ez tenê dema ku li ser van rêyan dimeşim pir aciz dibim. Ez di gihîştina ji malê ber bi mizgeftê, ji mizgeftê ber bi malê, an jî di dema serdanên malbatê de zehmetiyan dikişînim. Rêyên gund bi taybetî ji bo me kesên seqet dijwar in. Rêyên ji navenda bajêr ber bi deriyê gund asfalt in, lê di hundurê gund de, rê ji çakilê spî ne ku ji hêla şaredariyê ve hatine çêkirin. Bê guman, rêya çakilê xirab e."

Kınay, destnîşan kir ku ji ber nebicîhanîna sozan hêvî kêm bûne û got, "Sê sal berê, tîmên şaredariyê hatin gund. Ji min re gotin ku ji asfaltê heta mala min 500 metre rê heye û ew ê ji bo min asfalt bikin. Gotin ku asfalt tune be jî, ew ê rê asfalt bikin. Ji min re gotin ku divê ez daxwaznameyekê pêşkêşî navenda bajêr bikim. Me daxwaznameyek pêşkêşî navçeyê kir û dema ku me ew pêşkêşî navçeyê kir, wan ji me re got ku divê navenda bajêr vî karî bike. Çar sal derbas bûn û hîn jî kesî ev nekiriye. Bi gotineke din, wan em asteng kirine. Hêviya me tune ku ew rêya me çêbikin."

Kınay her wiha got ku kesên astengdar herî zêde cefayê dikişînin û got, "Li gundên din, rê heta ber deriyên wan asfaltkirî û paqij in, lê em vê bêrûmetiyê dikişînin. Em ê spasdar bin ger hikûmet bikaribe van rêyan bikole, nemaze ji bo me kesên astengdar. Em şeş kesên astengdar ên li gundin, ligel sê xwişk û birayên xwe û zarokên ji malbatên din. Her şeş kesên astengdar jî ji heman pirsgirêkê cefayê dikişînin. Em, mîna her kesî, dixwazin derkevin û bibin beşek ji civakê. Tenê li malê bimînin têrê nake."