Bugünkü yazısında işte o bölüm.
“Çekilme zor”
Kürtler cephesine gelince...
İmralı zabıtlarının yayını, “parti disiplini” boyutu dışında endişe yaratmamış. Tersine sürece katkı yaptığı düşünülüyor.
Zaten hem Kandil, hem Avrupa kanadı, Öcalan’a sadakat mesajı verdi. Karayılan’ın açıklamasından da destek çıktı. Her daim “Muhatap Öcalan’dır” diyenler başka türlü davranamazdı.
Ancak endişeler yok değil:
Bunlardan biri, Öcalan’ın tecrit koşullarında müzakere yapmasının zorluğu...
İkincisi ise çekilme konusu...
Öcalan’ın PKK’ya 16 Haziran’a kadar sınır dışına çekilme çağrısı yapacağı haberleri üzerine görüştüğüm, Kürt hareketinin önde gelen bir ismi, temkinli konuştu:
“Eylemsizlik tamam, ama çekilme ve silah bırakma zor” dedi.
Kaygıları şunlar:
Öcalan’ın istediği gibi, çekilmeye nezaret edecek bir Meclis denetimi mümkün görünmüyor.
Ya çekilme sırasında -daha önceki gibi- bir operasyon olursa?
Ya çekilen PKK’nın boşluğuna bölgedeki başka bir silahlı güç, mesela korucular veya Hizbullah yerleşirse?
Ya bölgenin çatışma ortamında yetişen “fırtına çocukları”na söz geçirilemezse?