Malbatên teqawidbûyî û kêmdahat ên ku ji ber zêdebûna berdewam a lêçûnên têketinê, nemaze di beşên fêkiyan de, di demên dijwar re derbas dibin, nikarin hewcedariyên xwe li sûkê bicîh bînin, hetta di demjimêrên êvarê de jî ku bihayên yekîneyê kêm dibin.

Her çend bi derketina berhemên herêmî re di firotgehên sebzeyan de hin kêmbûn çêbûbe jî, beşên fêkiyan, ku di warê lêçûnê de aramiya xwe diparêzin. Welatiyan ji kêmasiya mûçeyên xwe gilî kirin û diyar kirin ku ew nikarin debara xwe bikin.

"Ez fêkî dixwazim, lê ez nikarim bikirrim"

Halîme Aktaş, ku ji bo kirîna xwe ya heftane hatibû bazara taxê, got, "Min ji bazarê balîcan, xiyar, firingî, îsot, hêk kirîn; min 500 TL da. Tenê hêk 200 TL ne. Bihayî pir in. Ez 14 hezar lîre distînim, lê ez nikarim debara xwe bikim; keçe me alîkarî dikin. 4-5 hezar ji pereyên ku ez distînim diçe aîdat û fatûreyan, ma em dikarin bi 9 hezarên mayî debara xwe bikin? Ez zebeş, petêx, fêkî dixwazim, lê ez nikarim bikirrim. Bi gotineke din, em bi awayekî namirin."

Nermîn Akıntı, diyar kir ku ji ber bihabûnê nikare fêkî bikire, got, "Min firingîû selete kirîn; ez nikarim zebeş an şeftalî bikirrim, ew pir biha ne. Min ji bo vê kirînê hezar TL xerc kir."

"Her tişt pir biha ye, meaş kêm in, destheqa asgarî têrê nake"

Fatma Cesur, ku destnîşan kir ku mûçeya herî kêm têrê nake, got, "Min hîn tiştek li sûkê nekirî ye, her tişt pir biha ye, mûçe kêm in û mûçeya herî kêm têrê nake. Kirê 15-20 hezar TL ye. Ji bo malbatek bi zarokek re pir zehmet e ku debara xwe bike. Ez nikarim pereyên xwe ji cihê ku ez lê dixebitim bistînim. Firoşkarên sûkê jî bi awayê xwe rast dibêjin. Poşet bûye 50 kuruş, mazot biha ye, şert û mercên jiyanê ji bo her kesî dijwar in."

Ömer Altıntaş, ku diyar kir ku ew bi mûçeya xwe nikare debara xwe bike û her meh bi deyn dest pê kiriye, got, "Min sebze kirî, ez ê fêkî jî bikirrim. Bihayên sebzeyan baş in lê fêkî hinekî biha xuya dikin. Pere têrê nake, ji bo me ne mimkûn e ku em debara xwe bikin. Em li ser kart û hesabên zêde bar dikin. Aboriya welêt divê baştir bibe, em nizanin ev çawa dê bibe. Her çend Wezîrê Malîyê bêje em baştir dibin jî, em nikarin wê di bêrîkên xwe de bibînin."

"Ger zarokên min alîkariyê nekin, dahata min têrê nake"

Fahrettin Özaydın ê teqawidbûyî, got ku ew bi piştgiriya zarokên xwe debara xwe dike, got, "Min gîlas kirî, kîloyek 350 TL ye. Fîyet biha ne. Ew pir biha ye, nemaze ji bo teqawidbûyîyekî. Ger zarokên min alîkariyê nekin, dahata min têrê nake."

Remzî Şîmşek ev tişt got:

"Ez teqawid bûme, min firingî kirîn, bihayê herî kêm ê kîlogramê 10 TL ye. Meaşê min 36 hezar e, nifûs 4 kes e, zarok li dibistanê dixwînin. Em hewl didin ku bijîn. Em di van demjimêran de kirrînê dikin ji ber ku biha êvarê dadikevin. Berê me 3-5 kîlogram fêkî dikirîn, niha em dikarin nîv an jî herî zêde kîlogramek bikirin. Divê dewletmedar anketek raya giştî bikin, rewşa teqawidbûyan bibînin û li gorî wê meaşê bidin wan."