BÖLÜM 7

Saat gece yarısını yarım geçe devran mezarlıktan eve döndü. Eşi onu kapıda karşılayıp içeri aldı. Odaya geçtiğinde çocukları uyumuş eşinin yemesi için hazırladığı yemek ise yerde hazır duruyordu. Lavaboda ellerini yıkayıp sofraya oturdu.

Eşi yanıbaşında ayakta durmuş ona bakmaktaydı;

-Yemekler soğumuştur ısıtmamı ister misin? diye sordu eşine…

Devran tabakta donmuş gibi duran güveçten bir kaşık alıp yiyerek;

-Gerek yok dedi…

Hanımı yanına oturup sessizce yemek yemesini izledi,

Devran Yemekten sonra sırtını yastığa dayayıp bir sigara yaktı.. Eşinin meraklı sorularına isteksizce cevap verip gündüz gördüğü kazayı ve mezarlıkta yaşadıklarını anlattı.

-Yazık oldu dedi. İç çekerek

-On dakika önce yanımızdan geçip bizi sormuştu… İyi adamdı ALLAH rahmet eylesin.

-Amin dedi eşi içten gelen bir eda ile…

 Sofrayı kaldıran kadın  yatakları serdi.. Bir süre sonra evin ışıkları söndü.

Sabahın ilk ışıkları ile Devran eşi tarafından uyandırıldı. Telefonu çalıyordu, telefonu gözleri kapalı olduğu halde kulağına götürerek cevapladı..

‘alo’ ..’kim’...’ tamam’..’ anladım’...’ fehmi de geliyor mu.’.....’ kardeşimi...’ hiç sevmem o çocuğu’..’ tamam tamam beş dakikaya dışarıdayım’...’ tamam’

Devran konuşmayı bitirip ağır hareketlerle yataktan çıktı. Elini yüzünü yıkadıktan sonra iş elbiselerini giyindi..

Hanımı merakla sordu;

-Kim aradı nereye gidiyorsun?

-Nusret aradı, işe gideceğiz… Bu akşam geç gelebiliriz haberin olsun.

-Nereye gideceksiniz?

-Süleyman ağanın konağına çağırıyorlar. Dün ki kazada onun işlerini yapan işçiler yaralandı ya!... o yüzden bizi çağırıyorlar..

-Hımm dedi eşi başını sallayarak

Devran, eşinin önüne bıraktığı  ayakkabıyı  ayağına geçirip ‘Allaha ısmarladık’ diyerek evden ayrıldı..

Evinin bulunduğu sokağın  başında kendisini bekleyen Nusreti gördü. Yanına varıp selam verdi.

İki arkadaş, kürekleri omuzlarında çarşının yolunu tuttu… Çarşıya vardıklarından Fehmi ve kardeşi Fikret onları beklemekteydi. Selam verip hep beraber yürümeye devam ettiler. Bakkaldan bir kaç yiyecek ile fırından iki sıcak ekmek alıp caminin köşesine geçtiler.

Beklemeleri uzun sürmedi. Beyaz renkli çift kabin kamyonet önlerinde durup kendilerini çağırdı. Dört arkadaş hızlı hareketler ile arabaya bindi. Araba süratle hareket edip gözden kayboldu...

Devam edecek...