Allah'ın dini şeref veriyor hakikaten!

Ne kadar yaşanırsa..

Emir ve tavsiyeleri uygulanır..

Yasakladıklarından uzak durulur..

Nefis ve hevâya kulak asılmazsa..

O kadar şeref, onur katar insana.

Karakterli olunur..

Vakarla durulur..

Ciddiye alınır..

Düşmandan dahi saygı duyar hale gelir.

Bakın insaniyet tarihine..

Toplumlarda en "itibarsız" diye nitelendirilenler bile..

Nasıl da "tarih yazan" şahsiyetlere dönüşmüşlerdir!

Aksi durumda ise..

Bırakın, olumlu özellikler eklenmesini..

Bilâkis, var olan karakter de korunamıyor..

Ya hep "kullar"a muhtaç kalınıyor..

Bu bağlamda, sahip olduğunu vehmettiklerini kaybetmeye başlıyor..

Ciddiyetini..

Hakiki itibarını..

Dostlarını..

Şerefini..

Önce dünyasını..

Ve en sonunda da ahiretini..!

Veyahut da en iyi ihtimalle..

Ulvî hedeflerini..

Ümitlerini..

İnsanca yaşama duygu ve arzusunu..!

Gerçekten de yazık oluyor bu tür insanlara..

Hele de..

Hedefleri uğruna bedeller ödeyen..

Azimle mücadele eden..

Yani, bir süreliğine de olsa..

Direnişi seçenler..

Onların gidişat ve sonları daha bir esef veriyor!

Filistin Kurtuluş Örgütü'ne bakın, mesela..

Yazık değil mi, şimdi!??

Önca bedel öde..

Kazanımlar elde et..

Ama en sonunda şu rezil hale düş!

Henüz iki ay önce..

Siyonistlerle yapılmış tüm anlaşmalardan çekilip..

Tek yol olan "direniş" ilanında bulun!

Lâkin, Amerika seçimleri sonrası..

Yüz seksen derece dönüp..

"Barış" yalanına tekrar sarıl!

Siyonistlerle anlaştığı için "kızıp ilişkiyi kestiğin"..

BAE ve Bahreyn ile yeniden "normalleş"!

Kötü söylemeye dahi değmiyorsunuz be!

Din ile işi olmamış bazılarının bile..

Hiç olmazsa, dünyada kalmış bir şerefleri var yahu!

Siz ondan da mahrumsunuz!

Ama, meselâ HAMAS ve İslâmî Cihad'a bakın bi de..

Allah dininin sabitelerinden vazgeçmeyip..

Üstüne "tek yol direniş"i de seçince..

Dünya, ahiret şeref ve itibarın en âlâsı sizin!

Yazık!

"Direniş"in cüz'i ve geçici sıkıntılarından kaçmak uğruna..

İki cihanı hebâ etmeye değer miydi!?